حجتالاسلام محمدرضا ناصری، فرزند آیتالله محمدعلی ناصری؛ استاد اخلاق شهر اصفهان در گفتوگو با ایکنا، درباره محبوبیت پدرشان اینگونه میگوید: حاج آقا مقید و متعبد به صله رحم و رفت و آمدهای اجتماعی بود و در مورد برخورد با مردم هم هر وقت از شبانهروز کسی در خانه را میزد خودشان پشت در رفته و در را باز میکردند و حتی قبول نمیکردند خادم و چایریز داشته باشند و خودشان چایی جلوی افراد میگذاشتند. در بحث تقسیم اراضی مراجعات حاج آقا خیلی زیاد شده بود و شاید تا ساعت ۲ بعد از نصف شب ما مراجعهکننده داشتیم ولی یکبار بنده صدای بلند ایشان را نشنیدم.
محبوبیتی که ایشان بین مردم و روحانیت داشت یکی به خاطر دلسوزی نسبت به مردم بود و یکی هم اینکه هر کسی هر مشکلی داشت، سینه ایشان صندوقچه اسرار بود و هر کاری به نظرشان میرسید برای حل مشکل مردم انجام میدادند؛ گاهی حاج آقا از مشکلات مردم گریه میکردند و به امام زمان توسل میکردند تا مشکلات مردم حل شود.
انتهای پیام